با شناخته شدن دیگر مشتقات تولید شده از طلای سرخ، بازار خوب پودر ریشه زعفران در کشور رونق گرفت. این امر باعث تمایل بیشتر تجار برای سرمایه گذاری بر آن محصول ایرانی شد.
فرصت های موجود در تولید پودر ریشه زعفران
به جرات می توان گفت که یکی از گران ترین محصولات گیاهی قابل کشت موجود در دنیا، همین طلای سرخ است. این محصول که یک خوراکی محسوب می شود، قابلیت های درمانی نیز داشته و کارخانه ها در صنایع تولید دارو از آن بهره می گیرند.
اما با این توضیحات، آیا تنها قسمت سرخ رنگ این گیاه و چیزی که به اسم زعفران می شناسیم؛ قابل مصرف است؟ و دیگر قسمت های آن ضایعات به حساب می آید؟ برای رسیدن به جواب درست و جامع باید در ابتدا به یک دسته از نکات درباره ساختار، خواص و ساختمان ظاهری اش دقت گردد.
شمایل و هیئت ظاهری اش متشکل از گل برگ ها، شیپور های سرخ و ساقه است که به طور کلی یک سری خواص در آن ها وجود دارد که در کم و زیاد بودن متفاوت هستند. بخش اصلی مورد استفاده فراوان، همان کلاله های قرمزی می باشد که به نام زعفران می شناسیم و بیشتر افراد تمایل به خرید اش دارند.
در قسمت انتهایی، رنگ اش به سمت روشن شدن و زردی گرایش دارد. با این حال فواید اصلی را داشته و تنها قدرت رنگدهی اش به مانند بخش ابتدایی سرخ نیست. با برداشت آن فرصت های شغلی، سرمایه گذاری، تجاری و صادراتی مناسبی برای افراد به وجود آمد تا تحت عناوین مختلف از تولید پودر ریشه زعفران استفاده کنند و حاشیه سود امنی را برای خویش بسازند.
پودر ریشه زعفران برای چه کسانی مناسب است؟
هر جزء از گیاه به فراخور داشتن اثراتش، دارای قیمت های متفاوتی می باشد. کما اینکه کلاله با برخورداری از نهایت ویژگی ها، در بالا ترین نرخ به فروش می رسد. این مسئله در جایی اهمیت پیدا می کند که مصرف زعفران در محصولات دیگر لازم است، اما صرفه اقتصادی ندارد.
برای مثال به کار بردن قسمت سرگل گیاه در صنایعی مانند تولید کنندگان روغن و صابون های درمانی و زیبایی و یا شرکت های مشغول در زمینه فرآورده های لبنی زعفرانی از جمله تولید بستنی؛ چندان لازم نمی آید. در صورت استفاده دو حالت پیش می آید که به همه خواص آن احتیاجی نیست و یا قیمت تمام شده محصول نهایی را بالا برده و باعث گران شدن اش می گردد.
همین دو صنعت سازنده، بی شک به طرفداران پودر ریشه زعفران تبدیل خواهند شد، چرا که در مورد اول اولویت اصلی عطر و خاصیت های موجود در طلای سرخ است که در همین بخش نیز وجود دارد و داشتن قدرت رنگدهی ملاک نیست. در مورد دوم نیز استفاده از فرآورده اصیل توجیه اقتصادی ندارد در حالی که با استفاده از این پودر و قیمت مناسبش مشکل حل می شود.
